این روزها، ایران، شرق اسلامی و جهان شرایط حساسی را تجربه می‌کند. گاهی انسان مات می‌شود وقتی‌که علیرغم این‌همه خبر و این‌همه رسانه‌های خبری برخی از ما مثل بی‌خبرها در زمین مشی می‌کنیم. انگاری هیچ خبری درعالم نیست. چه روی زمین چه در آسمان‌ها. روی زمین و در جهان اطّلاعات و ارتباطات فرصت تفکّر و تأمّل از انسان سلب می‌شود چشم‌ها و گوش‌ها بسته می‌ماند و انسان فلک‌زده و گرفتار دورِ قمری در دام عنکبوتی ابلیس و جنودش هلاک می‌شود.

باید اخبار آخرالزّمان را شبانه‌روز تکرار کرد و روایات آخرالزّمانی را در دفترچه‌ای همیشه همراه داشت. این اخبار امکان تشخیص موقعیّت و شرایط را به ما می‌دهند. این روزها و این سال‌ها باید مثل کسی قدم برداشت که در صحرایی مملو از چاله و خار و گزنده راه می‌رود. ناگزیر باید دامن فراچیده و محتاط و وسواس رفت.
گفت و شنید. بگذریم!

در این موقعیّت و بعد از این، صف‌بندی‌های روشن‌تر و واضح‌تر می‌شود چنان‌که به دلیل واقع شدن در موقعیّت ظهور جلوات ظهور آن امام مبین، مافی‌الضمیر اشخاص و دولت‌ها هم آشکار می‌شود. چیزی مکتوم نمی‌ماند، مواضع معلوم می‌شود، همه چیز صراحت می‌یابد تا بالاخره به ظهور تام و تمام راز خدا یعنی امام عصر(ع) بینجامد.

دویست سال پیش، اگر چه مسلمانان در برابر جعل فرقه‌هایی مثل وهابیّت و بهائیّت حساس بودند و موضع می‌گرفتند امّا از کارکرد اصلی آن غافل و بی‌خبر بودند. نقش اصلی این دو جریان در قرن بیست و یکم نمودار می‌شود.

اوّلی در دل اهل تسنّن و دومی در مرکز شیعه خانة امام زمان(ع) نقش‌آفرینی می‌کنند. نکتة جالب توجّه آنکه هر دو گروه آسیاب بنی‌اسرائیل را می‌چرخانند همانان که در طول تاریخ دشمن اصلی اسلام، مسلمانان حقیقی و اهل ولایت بوده‌اند. در حالی که هر دو برای پدران خود یعنی یهود و غرب نه تنها خطری ندارند بلکه یاری‌رسان هم هستند. نه تنها از سوی آنها یک ریگ به سوی اسرائیل پرتاب نشده بلکه همة‌امکاناتشان هم به آن سو رفته است.

این روزها تلاش زیادی صرف پذیرش این دو فرقه دست‌ساز غرب و یهود به عنوان دو جریان اصیل اسلامی می‌شود و حتّی کسانی به دلیل ناآشنایی با تاریخ و مذاهب و عمل استعمار زمینه‌های جای‌گیر شدن و تثبیت این دو جریان فرقه‌ای را در کشور فراهم می‌آورند. باید پرسید چگونه می‌توان کسانی را که فتوای حلال بودن خون شیعه را می‌دهند و با کشتن هفت شیعه بهشت را بر هواداران خود واجب می‌شناسند، یا چون بهائیان بدون اجازة عکا در اسرائیل آب نمی‌خورند، خودی و محرم و اسلامی شناسایی کرد؟

بهائیّت جهانی، این تصوّر را ایجاد کرده بود که ایران همان ارض موعود است که باید نصیب بهائیان شود.
قبلاً دربارة استراتژی مجمع‌الجزایر صحبت کرده‌ام. این فرقه‌ها به مدد سرمایه‌های داخلی و خارجی، جزایری را در اقصا نقاط کشور برپا می‌کنند و سپس از آنها به عنوان کانون استفاده کرده و توسعه می‌دهند. به امید آنکه این جزایر یکپارچه شوند همان کاری که در فلسطین مرتکب شدند چه کسی است که از نقش تسلّط ایران بر تنگة هرمز و خلیج فارس برای بازدارندگی غرب و استعمار بی‌خبر باشد؟‌حال اگر روزی یک کمربند بزرگ در هرمزگان و بوشهر میان دریا و منطقة مرکزی حایل شود، چه می‌شود؟

یک کانون بزرگ اختلاف و درگیری، همة مجال کنترل منطقه را از بین می‌برد. در مناطق مرکزی هم این موضوع صدق می‌کند جزایری امن در گوشه گوشة‌ایران.

اخیراً دیدار محرمانة امنیّتی سران اطّلاعاتی رژیم صهیونیستی و مقامات ارشد امنیّتی عربستان در لندن صورت پذیرفته است. موضوع اصلی این دیدار خط ایران و سوریه در منطقه بوده است. قرار بود یکی از شاهزاده‌های ثروتمند که امروز نقش اصلی را در تدارک رسانه‌های خبری و نیروهای انتحاری ایفا می‌کند در این نشست حضور داشته باشد.

این اوّلین دیدار نبوده بارها مقامات امنیّتی غربی واسرائیلی برای نقش‌آفرینی در منطقه گرد هم آمده‌اند.
اتّحاد و اتّفاق صهیونیست‌ها، وهابیّون و بهائیان، در سیاه‌نمایی ایران و و نقش ایران و ایجاد بحران‌های منطقه‌ای قابل مطالعة جدّی است و هشداری برای ما در این موقعیبت.

1. فشار بر جماعت شیعیان از طریق ارعاب و وادار کردن آنها به مهاجرت اجباری
2. تصرف مناطق مهم اقتصادی به کمک پول‌های بادآوردة وهابیّون عربستان صعودی.
3. گسیل هواداران به مناطق مهم و جایگیر ساختن آنها برای ایجاد جزایر امن.
4. تحت فشار قرار دادن دولت‌های مستقل از طریق تبلیغات رسانه‌ای و عملیّات انتحاری.
5. تأسیس پایگاه‌های به ظاهر مذهبی مانند مساجد در مناطق مهم مرکزی و مراکز استان‌ها و شهرستان‌های بزرگ.
6. انتشار شبهات فرهنگی و مذهبی در میان جوانان و خانواده‌ها از طریق رسانه‌ها، سایت‌ها، فیلم‌ها، کتاب‌ها و... .
در زمرة برنامه‌های در حال اجرای این جریانات فرقه‌ایست.

مقابله با این دسیسه‌ها هوشیاری می‌خواهد و مصونیّت بخشیدن به مردم در برابر آثار و سخنان مردان و زنان به ظاهر سیاسی که همة منافع خویش را در بحران‌سازی می‌شناسند.
باشد تاخداوند این سرزمین و مردم ما را از این همه دسیسه در امان نگه دارد.

اسماعیل شفیعی سروستانی