گویا بیداری اسلامی که امام می فرمودند در دل مومنین دارد شکل می گیرد برای همینم گفتم شاید بهتر باشه مقداری به گرو های سیاسی در کشور هایی مثل مصر اردن تونس یمن و...
اِخوان المسلمین
جمعیتی سیاسی و دینی است که توسط شیخ حسن بناء (1324 – 1368ق) دبیر دبیرستان‌های اسماعیلیه و قاهره در مصر تأسیس شد و مبدأ تحولات بزرگی در تاریخ مصر و خاورمیانه گردید.
حسن بناء (البناء) تحصیلات مقدماتی را در زادگاه خود، محمودیه،گذراند و و ارد دارالعلوم قاهره گردید. او به سال 1927.م به خدمت دبیری در شهر اسماعیلیه پرداخت و به شهر های مصر سفر کرد.او طبق سخنان خود از فساد حکومت و مداخلات توهین‌آمیز مأموران انگلیسی در امور کشور و فقر عمومی و فشار طبقاتی او را به سختی رنج می‌برد. و مردم مصر را بیگانه از معنی اسلام و دستخوش عقاید باطل و تفرقه و دچار عقده‌های حقارت و فریفت? ظواهر تمدن غرب می‌دید. از این رو به فکر افتاد که باید یک جبه? اسلامی قوی علیه استعمار تشکیل دهد و مصریان را به مبارز? مسلحانه علیه استعمار و بازگشت به اسلام و اقعی تشویق نماید.او جمعیتی را به نام « اخوان المسلمین » برای این منظور در اسماعیلیه تأسیس کرد و خود را رهبر کل (المرشد العام ) نامید.
وی هم چنین شعب دیگر و نیز مراکزی برای تربیت زنان(معهد امهّات المسلمین) تأسیس کرد.
مجالس درس شیخ حسن و سخنرانیهای حماسی او و یارانش در نقاط مختلف کشور که با آیات قرآن و احادیث نبوی مزین بود. نشریاتی که از مراکز و شعب جمعیت انتشار می‌یافت سایر نهضت‌ها را در مصر تحت‌الشعاع قرار داد. در 1933.م شیخ حسن مرکز رهبری را از اسماعیلیه به قاهره نمود.ودر مدتی اندک نیم میلیون نفر در جمعیت اخوان اسم نوشتند. بناء در یکی از نطقهای خود جدا نبودن سیاست را از دین اعلام نمود. مقالات روزنامه الاخوان المسملین که ارگان رسمی جمعیت بود، استعمار انگلیس و دولت تحت‌الحمای? مصر را هدف قرار می‌داد. در سال 1936م کشمکش اعراب و اسرائیل در فلسطین شروع شد. نیروهای رزمی آموزش دیده اخوان دوشادوش سایر اعراب شجاعانه جنگیدند بعد از صلح دو طرف متخاصم،اخوان در قاهره و اسکندریه دست به ترورهایی زدند. در جنگ دوم جهانی (1939 – 1945م) شدت دادند و خواستار استقلال کامل مصر بودند و در جنگ اعراب و اسرائیل،با اتحادی? عرب (عرب لیگ) همکاری‌های مؤثر داشتند.عاقبت محمود فهمی نخست‌وزیر (1946– 1948م) که روابط دوستانه‌ای با انگلستان داشت در تاریخ 8 دسامبر 1948.م جمعیت اخوان‌المسلمین را غیرقانونی اعلام و مراکز آن را تعطیل و بعض رهبران جمعیت را زندانی نمود. وزیر به دست یکی از اخوان ترور شد ولی انتقام دولت از اخوان سخت بود. شبی (12 فوری? 1949م) مقابل «خان? جوانان» شیخ را هدف قرار دادند، وی بعد از دو ساعت بدرود زندگی گفت. بعد از مرگ شیخ، نحاس پاشا نخست و زیر و قت در 1950م از قسمتی از دفاتر و اموال جمعیت رفع توقیف نمود. پس از آن فعالیت جمعیت بیشتر جنب? معنوی و فرهنگی داشت که تألیفات سودمندی دربار? تاریخ و اسلام منتشر نمودند. مدتی حسن باقوری و صالح العشماوی و سپس حسن الهضیبی به رهبری برگزیده شدند در عهد رهبری الهضیبی جنبشی به وجود آوردند که منجر پیروزی انقلاب مصر و سقوط رژیم سلطنتی (23 ژوئی? 1952 م) و روی کار آمدن ژنرال نجیب و بعد سرهنگ جمال عبدالناصر به و قوع پیوست با این حال جمال عبدالناصر و جود اخوان را تحمل نمی‌کرد لذا در پی انقضاء قراردادی که مورد رضایت اخوان نبود و سوء قصد ناموفقی که علیه جان ناصر به عمل آوردند وی جمعیت را تعطیل و غیر قانونی اعلام کرد که تاکنون این وضع در مصر ادامه دارد. و لی شاخ? نظامی اخوان به کار خود ادامه و دست به ترور محمد انور السادات زد.
قابل ذکر است که شعب دیگری از اخوان المسلمین در دمشق و سپس در شام تأسیس شده بود. در 1954.م مصطفی سباعی خطیب سوری، به ریاست اخوان برگزیده شد. و برنامه‌های جمعیت را تدوین کرده و در جنگ اعراب و اسرائیل اقدام مؤثر نمود. در 1956.م شعبه‌های دیگری نیز در سوریه ، لبنان و اردن تأسیس شد. حرکت‌های دیگری در سایر کشورهای اسلامی همانند جنبش "فدائیان اسلام" در ایران و "جماعت اسلامی" در پاکستان متأثر از اخوان وجود داشتند.
رئوس نظرات سیاسی اخوان
1) مبارز? مسلحانه با استعمار و دشمنان اسلام؛
2) مبارزه با غرب‌گرائی و مظاهر تمدن اروپائی؛
3) مبارزه با ملی‌گرایی که برای تفرق? مسلمانان ترویج گردیده است؛
4) توأم بودن روحانیت با سیاست در اسلام؛
5) پیروی اصل اجتماد و تطبیق خود با زمان و دخالت عقل در کارها؛
6) تأسیس حکومت الهی – و جمهوری و نه سلطنتی؛
7) استقلال اقتصادی چنان‌چه خود دست به تاسیس شرکت های تجاری دهند؛
8) ایجاد نهضت اخلاقی برای اصلاح افراد مسلمان؛
9) پیشبرد همزمان سیاست و اقتصاد با تعلیم و تربیت و بهداشت؛
10)کشاورزی صحیح و تأمین امکانات و رزش؛
مطبوعات کثیرالانتشار اخوان
روزنام? اخوان المسلمین (ارگان جمعیت)، الشهاب؛ التعارف؛ الشعاع؛ النذیر؛ المباحث؛ و نیز ماه نامه‌های المنار؛ المسلمون و الشهاب و هفته نامه‌های الدعوة؛ منزل الوحی و منیرالشرق.
ادامه دارد ان شا الله
نوشته شده در شنبه 89/11/9ساعت
10:51 عصر توسط محمدی
نظرات ( ) |
