محمودرضا قاسمی/ اتصال به شعور کیهانی
اگر شبکهی شعور کیهانی را به تعبیر عرفان حلقه رحمت عام خدا، یا شعور الاهی بدانیم مشتمل بر جنبههای منفی و مثبت پنداشتن آن خطایی فاحش و سقوطی سخت در راه خداشناسی است؛ اساساً رحمت منفی یا شعور منفی در عالم وجود ندارد، بهخصوص آنگاه که به خداوند نسبت داده میشود.
سایت برهان؛ اساسیترین موضوع در عرفان حلقه، اتصال به حلقههای شبکهی شعور کیهانی است. بزرگترین ارمغانی که عرفان حلقه به پیروان خود میبخشد و مدعی است که با این ارمغان پیروانش را در مسیر عرفان عملی قرار میدهد و پیش میبرد، همین اتصالات است.
اما شعور کیهانی چیست؟ اتصال به آن چه معنایی دارد؟ و چگونه این اتصال افراد را در مسیر عرفان عملی قرار میدهد؟ این پرسشهای اساسی برای تمامی کسانی که فرصت تأمل روی گفته و نوشتههای عرفان حلقه را به خودشان میدهند، پیش میآید. در این مقالهی کوتاه به بررسی این پرسشها، پاسخها و ادعاهایی که از منابع عرفان حلقه برای آنها به دست میآید، میپردازیم.
شعور کیهانی
از دیدگاه عرفان حلقه، شعور کیهانی هوشمندی نهفته در جهان مادی است. به این معنا که اگر از منظر فیزیک کوآنتوم جهان مادی به واقع انرژی است، از منظر عرفان حلقه جهان مادی از شعور آفریده شده و حقیقتاً شعور است.
«جهان هستی مادی از شعور آفریده شده و تمامی اجزا و ذرات آن شعور هستند.» (انسان از منظری دیگر.ص69) با این وصف شعور کیهانی حقیقتی متعالی نیست، بلکه جوهرهی اصلی این جهان است که تمامی جهان مادی از آن درست شده است. شعور کیهانی در حقیقت میلی درونی است که هر ذره را به رقص و حرکت وادار میکند؛ (انسان از منظری دیگر.ص59) و حقیقتی را که به صورت ماده به نظر ما میرسد، پویا میسازد.
جهان مادی اگر چه به واقع همانطور که میبینیم به نظر ما میرسد، اما در حقیقت شعور است و از ذرات و اجزای شعوری تشکیل شده است و عرفان حلقه میکوشد تا مردم را به این شعور متصل کند. از نظر حلقه این شعور همان رحمت عام خداست که تمامی موجودات را فراگرفته و اتصال با آن، راه خداشناسی است. (انساناز منظری دیگر ص 15تا18) با این وصف در اساسنامهی عرفان حلقه آمده است که شعور کیهانی یا هوشمندی الاهی شامل دو شبکهی منفی و مثبت است. (عرفان کیهانی (حلقه).ص93)
اگر شبکهی شعور کیهانی را به تعبیر عرفان حلقه رحمت عام خدا بدانیم یا شعور الاهی بدانیم مشتمل بر جنبههای منفی و مثبت پنداشتن آن خطایی فاحش و سقوطی سخت در راه خداشناسی است. اساساً رحمت منفی یا شعور منفی در عالم وجود ندارد، بهخصوص آنگاه که به خداوند نسبت داده میشود. قهر خداوند منفی نیست بلکه عملکرد بنده، منفی است که او را سزاوار قهر الاهی میسازد. قهر خداوند کاملاً مثبت است و از حکمت، قدرت و عدالت او جاری میشود. کسانی که از رحمت خداوند برخوردار میگردند منفی یا مثبت عمل میکنند. فرصتی که خداوند به شیطان داد، منفی نیست بلکه او و عملش با تباه کردن این فرصت منفی میشوند و در شقاوت خود بیشتر و بیشتر فرو میروند.
شعور منفی وجود ندارد، از دیدگاه قرآن کریم موجودات عالم یا با شعوراند و یا بیشعور. البته کسانی که در شمار از گروه اول نیستند، ممکن است شعور الاهی را منفی تصور کنند و متوجه نشوند که مشکل در خودشان است. زیرا به طور معمول حبّ ذات باعث میشود که انسان نقایص خود را نبیند و متوجه اشکالات خود نشود. اما برهانهای قاطع و نشانههای روشن تأیید میکند که هوشمندی الاهی سراسر مثبت است و رحمت عام و خاص او سراسر خیر و روشنایی است، اما کسانی هستند که از شعور الاهی کناره میگیرند و از رحمت او به درستی بهره نمیبرند، در شبکهی منفی قرار میگیرند.
اگر شبکهی شعور کیهانی را به تعبیر عرفان حلقه رحمت عام خدا بدانیم یا شعور الاهی بدانیم مشتمل بر جنبههای منفی و مثبت پنداشتن آن خطایی فاحش و سقوطی سخت در راه خداشناسی است. اساساً رحمت منفی یا شعور منفی در عالم وجود ندارد، بهخصوص آنگاه که به خداوند نسبت داده میشود.
نوشته شده در یکشنبه 90/1/21ساعت
9:55 صبح توسط محمدی
نظرات ( ) |