پروتکل شماره 17

- اشتغال بکار وکالت دادگستری، [اغلب] آدمیان را سرد، بی‏عاطفه، و بی‏مسلک بارمی‏آورد. این گونه افراد همواره از یک دیدگاه غیر شخصی و صرفاً قانونی به مسائل نگاه می‏کنند و طبق عادت دیرینه ‏شان، برای مدافعات حقوقی، بیش از رفاه عمومی ارزش قائلند. دفاع از هر موضوعی را می‏پذیرند و کوشش می‏کنند به هر قیمتی که شده، متشاکی برائت حاصل کند. از کوچکترین ابهام در مسائل حقوقی خرده می‏گیرند و بدین‏سان جنبه اخلاقی قضا و داوری را از بین می‏برند. به همین دلیل ما حرفه وکالت را، در چهارچوبی محدود و در زمره خدمات عمومی قرار می‏دهیم. و اجازه نمی‏دهیم که قاضی و وکیل هر دو در طرح دعاوی حقوقی دخالت داشته باشند.

وکلا، فقط اسناد و مدارک لازم را از طریق دادگاه دریافت می‏کنند و مطالعه خود را بر اساس گزارشات کتبی و مدارک انجام می‏دهند. پس از اینکه در دادگاه از مراجعین و طرفین دعاوی بازجوئی بعمل آمد و حقایق روشن گردید، آنگاه، وکلای مدافع کار دفاع خود را آغاز می‏کنند. ضمناً بدون توجه به کیفیت کارشان، حق‏الوکاله‏ای به آنان پرداخت می‏گردد. این کار باعث می‏شود که وکیل نقش متعادل و هم‏آهنگ کننده ‏ای در امور قضاوت بازی کند، و زمان رسیدگی به دعاوی حقوقی کوتاه گردد.

همچنین این عمل باعث می‏شود که وکیل مدافع صادقانه و دور از تعصب کار کند و وکالت بر اساس ضوابطی ثابت انجام گیرد، تا برمبنای علائق و نظرات شخصی. این روش همچنین فسادی را که در حال حاضر در امر وکالت وجود دارد، ریشه ‏کن می‏کند و به معامله بین وکیل و موکل خاتمه می‏دهد، زیرا طبق این گونه معاملات و قراردادها هر کس پول بیشتری پرداخت کرد، حاکم می‏گردد.

کشیش‏گری را از بین می‏بریم

- از مدتها قبل کوشیده ‏ایم که اعتبار کشیشان را در میان غیریهودیان از بین ببریم و به مأموریت آنها بر روی زمین که ممکن است هنوز هم مانع بزرگی برسر راه ما باشند، خاتمه دهیم. البته روز به روز از تأثیر آنها کاسته می‏شود و اکنون آزادی عقیده در همه جا اعلام گردیده است. تنها «زمان» است که بین ما و لحظه ورشکستگی کامل آئین مسیحیت، فاصله انداخته است. راجع به ادیان دیگر اگر بخواهیم دست اندرکار شویم، مشکلات کمتری خواهیم داشت، ولی هنوز زود است در این باره صحبت کنیم. بطور کلی کشیشان را در تنگنا قرار داده ‏ایم و تأثیر آنها روی مردم بر خلاف پیشرفتهای گذشته ‏شان، روز به روز رو به قهقرا می‏رود.

- هنگامی که زمان موعود فرا رسید تا دربار پاپ متلاشی شود، ملتها با اشاره دستی نامرئی به سوی دربار حرکت می‏کنند، و هنگامی که خود را روی پاپ پرت کردند، ما زیر پوشش مدافع وی، و نیز به بهانه جلوگیری از خونریزی بیشتر، پادرمیانی و میانجی‏گری می‏کنیم. و وقتی که به این طریق فکر مردم را مغشوش و منحرف کردیم، به درون دربار، نفوذ می‏کنیم و تا قدرت آنرا از بین نبریم، بیرون نخواهیم آمد.

- پادشاه یهودیان، پاپ واقعی جهان و رئیس کلیسای بین ‏الملل خواهد بود.

- ضمن این که جوانان را با ادیان باستانی آشنا کرده، دین خود را به آنان آموزش می‏دهیم اما آشکارا روی معایب کار کلیساهای موجود، انگشت نمی‏گذاریم بلکه از طریق انتقادات حساب شده به جنگ آنها می‏رویم تا مردم را از آنها جدا سازیم.

- بطور کلی، مطبوعات معاصر ما به انتقاد از امور دولت، مذهب و بی‏کفایتی‏های غیریهودیان ادامه می‏دهند و در نوشته ‏ها یشان غیر اخلاقی‏ترین اصطلاحات و عبارات را به کار می‏گیرند تا به هر وسیله ‏ای که مقدور باشد، شأن و منزلت آنان را تنزل دهند و این کار فقط از دست افراد با استعداد قوم هوشمند ما بر می‏آید.

- پادشاهی ما از قداست ویشنو [خدای هندوها] د فاع می‏کند و در واقع تجسم شخصیت اوست. ما چون ویشنو صد دست داریم و بر سر هر دست انگشتی قرار دارد، که کلیه مهارهای دستگاه حیات اجتماعی را در اختیار خواهیم گرفت و هر یک چون پلیس رسمی ناظر بر هر کاری هستیم و تدابیری اندیشیده ‏ایم که دولتهای غیریهودی از فعالیتهای ما بی‏اطلاع بمانند.

طبق برنامه ‏هایمان یک سوم از افراد تحت سلطه، مراقب رفتار و اعمال بقیه خواهند بود و این کار را بر اساس خدمت داوطلبانه خویش به دولت، انجام می‏دهند. خبرچینی و جاسوسی برای دولت نه تنها ناپسند نیست، بلکه مایه افتخار هم هست. در عین حال اگر کسی گزارشی بی‏اساس علیه دیگران به دولت بدهد، شدیداً مجازات خواهد شد. تا کسی نتواند از قدرتش سؤ استفاده کند و از حق خود تجاوز نماید.

- عوامل‏مان را هم از طبقه بالا و هم از طبقه پایین مردم انتخاب می‏کنیم. در میان این عوامل، مدیرانی که به کارهای تفریحی سرگرمند، سردبیرهای روزنامه ‏ها، ناشران، صاحبان چاپخانه ‏ها، کتابفروشها، منشی‏ها، فروشندگان، کارگران، مربیان ورزشی، خدمتکاران و غیره وجود دارند. این گونه افراد حق ندارند که خود سرانه دست بکاری بزنند. همچنین پلیس، قدرتی از خود نخواهد داشت و کارش تنها مشاهده کردن و گزارش دادن است. تحقیق در مورد گزارشات و توقیف افراد، با نظر مشاوران و گروهی که بر کار پلیس نظارت دارند انجام می‏گیرد. اگر کسی در مورد مسائل سیاسی، موضوعی را مشاهده کرد و گزارش نداد، مسئول خواهد بود و اگر تقصیر وی ثابت شود، به جرم کتمان وقایع مورد بازخواست واقع خواهد شد.

- همانگونه که برادرانمان مسئولند تا با قبول خطر برای خود، خویشاوندان مرتد خویش و نیز کسانی که علیه رهبران دینی اقدام می‏کنند، را به مقامات مذهبی معرفی نمایند، در نظام شاهنشاهی‏مان هم، تمام مردم سراسر جهان مسئولند که وظیفه خود را در این زمینه نسبت به دولت انجام دهند.

- با اعمال چنین روشی، هر گونه سوء استفاده از قدرت، زورگوئی، رشوه خواری و تمام اعمال ناپسندی از این قبیل که مشاوران ما به کمک تئوری‏های حقوق بشر به فرهنگ و آداب و رسوم غیریهودیان تحمیل کرده‏اند، از بین خواهد رفت. اما چگونه ما زمینه را برای ایجاد بی‏نظمی در ادارات آنان مساعد ساختیم؟ از میان روشهای گوناگون می‏توان به مهمترین عامل، یعنی افرادی که به نام «ایجاد کننده نظم» به ادارات نفوذ کردند، نام برد. این افراد در فرصتهای مناسب به متلاشی کردن وحدت و همدستی آنان می‏پردازند. و تمایلاتی چون سرسختی، غرور، خودبینی، عدم احساس مسئولیت و از همه بالاتر، دمدمی بودن را در آنان بوجود می‏آورند.